× از غروب خورشید که بگذریم،به طلوع حقیقت نزدیک می شویم و این نزدیکی،مارا تا نوری می برد که تاکنون هرگز به خاموشی نگراییده است.نوری که حقیقت را با همه زشتی و زیبایی هایش به ما نشان خواهد داد،و((دیوانه))یکی از همین حقایق است که زشت بودنش ،زیبایی ابدی اش رااز پیش چشمان ما ربوده است.به راستی که ((دیوانه نزدیک ترین شخص به خداست و دیوانگی،مرزی است بین انسان و خدا.)) اما افسوس که من دیوانه نیستم.

آدرس وبلاگ من

fact.goohardasht.com

آدرس صفحه گوهردشت من

goohardasht.com/iceberg

لیست دوستان

arih

سالار

parnian

pj1 hamedi

samin

negin

sa╠╣aЯ Иaz

hamid

♂→@r@sh←♀

niaz

mahmood

mana

parvaneh

~*@ru$@k*~

meysamمشاهده تمام دوستان

گروهای عضو شده

استقلالي ها

همه طرفداراي استقلال بيان تو

meysam مشاهده تمام گروهاي

دیوانه

می پرسید چگونه دیوانه شدم،چنین بود که:
روزی،پیش از آنکه خدایان بسیاری زاده شوند،از خواب عمیقی برخاستم و دانستم که همه نقاب هایم را دزدیده اند-هفت نقابی که در هفت دوره زند گا نی ام،بگونه ای بر چهره می زدم-پس بی هیچ نقابی در خیابان های شلوغ دویدم و فریاد زدم:
-دزدها،دزدها،دزدهای لعنتی!
مرد ها و زن ها بر من می خندیدند و بعضی نیز از ترس من،به سوی خانه هایشان می دویدند.
وقتی به بازار رسیدم،جوانی بر بام خانه ای ایستاده بود و فریاد می زد:
-او دیوانه است.
به بالا رو کردم تا او را ببینم،که خورشید برای اولین بار صورت بی نقابم را بوسه بخشید.برای اولین بار ،خورشید،چهره عریان مرا بوسه داد و روحم در عشق خورشید شعله ور شد.دیگر نقاب هایم را نمی خواستم.آنگاه از شوق فریاد زدم:
-درود،درود بر دزدانی که نقاب های مرا دزدیدند.
چنین بود که دیوانه شدم.
اکنون آزادگی و سلامت را در دیوانگی ام می یابم.آزادی از تنهایی و سلامت از دانستن.زیرا آنها که ما را می فهمند،چیزی از وجودمان را به بندگی و اسارت می برند.
امٌااز این سلامتی،نباید بسیار شاد و مغرور باشم.زیرا حتی دزدی در زندان ،از دزدی دیگر،چندان در سلامت و امنیت نیست.

شنبه 29 آبان 1389 - 2:56:04 PM